Ook het programma Triple-C van onze gewaardeerde vakgenoten Hans van Wouwe en Dick van de Weerd is gericht op een goed leven voor mensen met verstandelijke beperkingen. We krijgen dan ook vaak de vraag: wat zijn de verschillen? En zijn de programma's te combineren? Ja, dat zijn ze zeker! Onze 'aanvliegroute' is anders. LACCS richt zich op de EVMB-groep, Triple-C op mensen met probleemgedrag en een (lichte of ernstige) verstandelijke beperking. Maar we staan hetzelfde voor: een goed leven voor alle mensen die we begeleiden!
Andere doelgroep
Triple-C is een methodiek voor behandeling en begeleiding van verstandelijk beperkte mensen met gedragsproblemen. Het is ontwikkeld vanuit de behoefte mensen met probleemgedrag een menswaardig bestaan terug te geven. Het streven is het ervaren van het ‘gewone leven’.
Met het LACCS-programma richten we ons vooral op mensen met EVMB. Mensen die niet of nauwelijks in staat zijn zelf iets te zeggen over de kwaliteit van hun leven. Hun signalen zijn vaak moeilijk te interpreteren. Of geven je de indruk dat de normale menselijke behoeften (zoals contact of een stimulerende tijdsbesteding) niet voor deze mensen gelden.
Prima te combineren
Onze 'aanvliegroute' is dus anders. LACCS richt zich op de EVMB-groep, Triple-C op mensen met probleemgedrag en een (lichte of ernstige) verstandelijke beperking. Maar we staan hetzelfde voor: een goed leven! We gebruiken binnen de programma's verschillende termen: termen die passen bij de doelgroepen waarop we ons richten. Ook het 'instrumentarium' van beide programma's verschilt. De praktijk wijst uit dat je deze instrumenten vaak prima kan combineren. Zo zien we dat ook organisaties die met Triple-C werken, steeds vaker 'ons' ontwikkelingsfasen-gesprek voeren. Een mooie ontwikkeling, vinden we.
